Φευγείς?

           Και τι θα κάνω εγώ από την Πέμπτη και μετά?Βασικά πώς θα τον αποχωριστώ?Θα φύγει από εμένα και θα πάει που...?Και αν πάθει κάτι κακό?Και αν βρει μία καλύτερη από εμένα στο Ναύπλιο?Και αν δεν με σκέφτεται  καν κατά την διάρκεια του ταξιδιού του?Και αν δεν με θυμάται όταν γυρίσει ή καλύτερα άμα δεν θέλει να με θυμάται όταν γυρίσει?

           Θυμός?.... Μμμ όχι...Ζήλια?....Μμμ ούτε...Ανασφάλεια?. ίσως..Φόβος?....μπορεί...ΕΓΩΙΣΜΌΣ?.... ναι..Μπορεί να είμαι ανασφαλής με αυτό το ταξίδι που θα κάνει...Ξέρετε με όλες αυτές και αυτούς δίπλα του...Μπορεί να είμαι φοβιτσιάρα σχετικά με το αν θα με ξεχάσει ή αν θα αλλάξει αυτό που έχουμε...

Ένα είναι σίγουρο.....Είμαι εγωίστρια...Δεν μπορώ να του το κάνω αυτό..Δεν μπορώ να ΜΟΥ το κάνω αυτό...Δεν ΠΡΕΠΕΙ...ξέρετε να γεμίζω το κεφάλι μου με αμέτρητες ερωτήσεις...να αμφιβάλω για την αγάπη του...να αφήνω αυτό το μικρό τερατάκι..την ζήλια να νικάει...δεν μπορώ να μην του δείχνω εμπιστοσύνη...Άλλωστε την έχει κερδίσει...

        Απλά να.... μην μου πείτε ότι εσείς δεν θα κάνατε το ίδιο στην θέση μου...Μην μου πείτε ότι οι αμφιβολίες δεν θα σας έπνιγαν από λεπτό σε λεπτό....από μέρα σε μέρα... Ώρες ώρες σκέφτομαι ότι πρέπει αν τον αφήσω να κάνει ότι θέλει..Να τον αφήσω να περάσει καλά με όποιον τρόπο θέλει αυτός...Αλλά κάθε φορά που το λέω άλλη μία τέτοια φορά το ξεχνάω και είναι σαν οι λέξεις και τα παράπονα να βγαίνουν μόνες τους από το στόμα μου..Σαν οι σκέψεις να ξεχίνονται σαν χείμαρος στο μυαλό μου και με μία λέξη να προσπαθώ να τις εκφράσω όλες..

      Και τι να κάνω όμως?Μόνο οι σκέψη με κάνει και ανατριχιάζω...... αυτό το τερατάκι με κερδίζει..Αυτές οι λέξεις βγαίνουν και οι σκέψεις  ξεχίνονται...Ενώ είμαι σίγουρη ότι με αγαπάει και με νοιάζεται..Ότι είμαι τα πάντα για εκείνον και ότι ποτέ δεν θα έκανε κάτι σκόπιμα για να με πληγώσει..Παρ'όλα αυτά εγώ πάλι έχω αμφιβολίες...

   Γιατί αφού τον αγαπάω να μην μπορώ να του δείξω.........

                     Εμπιστοσύνη?=\