Σκοπός μου....να ξεχάσω...
Προορισμός...ο πόνος...
Αισθήματα....πάθος..
Όλο λέω μέσα μου ότι είμαι δυνατή...έτσι τουλάχιστον μου λένε οι άλλοι..έτσι πιστέυω και εγώ...
Όλο σκέφτομαι εσένα... απλά έλεγα στον εαυτό μου ότι δεν πρέπει..just don't...όμως δεν σταματούσα..απλά σε σκεφτόμουν..
Νόμιζα όμως πως αν μείνω μακριά σου για λίγο..αν σταματήσω να σου μιλάω..τότε ίσως σταματούσα να νιώθω πράγματα για σένα...το μόνο που έκανα ήταν να τα κάνω χειρότερα..
Φοβόμουν να σε βάλω στην ζωή μ..αν και το ήθελα απλά φοβόμουν..και αυτό είναι το θέμα..μετανιώνω όχι για κάτι που έκανα αλλά για κάτι που δεν έκανα...
Κάθε βράδυ ξυπνάω..βάζω το ραδιόφωνο και προσπαθώ να βυθιστώ στην μουσική..προσπαθώ να βυθιστώ στο σκοτάδι..μάλλον ελπίζω να σταματήσω να νιώθω.. έτσι ίσως είναι καλύτερα..
Όμως ενώ έχω απομακρυνθεί από εσένα..ενώ έχω καταβάλει μεγάλη προσπάθεια να σε ξεπεράσω...τσουπ..κάτι έρχετε και σε επαναφέρει πίσω στην ζωή μου..κάτι έρχεται και σε κάνει πάλι ένα αγόρι...ένα πολύ σημαντικό αγόρι για μένα..
Μετά γίνομαι άλλος άνθρωπος...έχω πάλι ελπίδες..ελπίδες για τν ζωή μου γενικά...μπορεί και να έχω ελπίδες για εμάς αλλά νομίζω πως δεν είμαι μόνο εγώ η μπερδεμένη...είσαι και εσύ.
Συνεχίζω να ξυπνάω τα βράδια...αυτήν την φορά δεν προσπαθώ να μεταπίσω τον εαυτό μου ή να καταβάλω τα συναισθήματά μου..απλά τον αφ΄ληνω να αφεθεί..τον αφήνω να ταξιδέψει όπου θέλει..
και αυτός το κάνει..ταξιδέυει στα μονοπάτια που του χαράζεις..στα όνειρά σου..ίσως έτσι σε καταλάβει..ίσως όχι..κουλουργιάζεται δίπλα στο κρεβάτι σου...δεν πίανει πολύ χώρο..βασικά δεν θέλει να σε ξυπνήσει..και το μόνο που κάνει είναι να σε βλέπει που κοιμάσε..του φτάνει μόνο αυτό..μετά ξαναγυρίζει πάλι πίσω σε εμένα ....τώρα πια έχουν σφραγίσει τα βλέφαρά μου και κοιμάμαι και εγώ..
Ίσως δεν μου έχεις δείξει αρκετό ενδιαφέρον..ίσως δεν με έχεις προσελκύσει αρκετά..μπορεί και να μην με έχεις κάνει να αιστανθώ μοναδική...απλά να ξέρεις...
μπορώ να γίνω δική σου.
Προορισμός...ο πόνος...
Αισθήματα....πάθος..
Όλο λέω μέσα μου ότι είμαι δυνατή...έτσι τουλάχιστον μου λένε οι άλλοι..έτσι πιστέυω και εγώ...
Όλο σκέφτομαι εσένα... απλά έλεγα στον εαυτό μου ότι δεν πρέπει..just don't...όμως δεν σταματούσα..απλά σε σκεφτόμουν..
Φοβόμουν να σε βάλω στην ζωή μ..αν και το ήθελα απλά φοβόμουν..και αυτό είναι το θέμα..μετανιώνω όχι για κάτι που έκανα αλλά για κάτι που δεν έκανα...
Κάθε βράδυ ξυπνάω..βάζω το ραδιόφωνο και προσπαθώ να βυθιστώ στην μουσική..προσπαθώ να βυθιστώ στο σκοτάδι..μάλλον ελπίζω να σταματήσω να νιώθω.. έτσι ίσως είναι καλύτερα..
Όμως ενώ έχω απομακρυνθεί από εσένα..ενώ έχω καταβάλει μεγάλη προσπάθεια να σε ξεπεράσω...τσουπ..κάτι έρχετε και σε επαναφέρει πίσω στην ζωή μου..κάτι έρχεται και σε κάνει πάλι ένα αγόρι...ένα πολύ σημαντικό αγόρι για μένα..
Μετά γίνομαι άλλος άνθρωπος...έχω πάλι ελπίδες..ελπίδες για τν ζωή μου γενικά...μπορεί και να έχω ελπίδες για εμάς αλλά νομίζω πως δεν είμαι μόνο εγώ η μπερδεμένη...είσαι και εσύ.
Συνεχίζω να ξυπνάω τα βράδια...αυτήν την φορά δεν προσπαθώ να μεταπίσω τον εαυτό μου ή να καταβάλω τα συναισθήματά μου..απλά τον αφ΄ληνω να αφεθεί..τον αφήνω να ταξιδέψει όπου θέλει..
και αυτός το κάνει..ταξιδέυει στα μονοπάτια που του χαράζεις..στα όνειρά σου..ίσως έτσι σε καταλάβει..ίσως όχι..κουλουργιάζεται δίπλα στο κρεβάτι σου...δεν πίανει πολύ χώρο..βασικά δεν θέλει να σε ξυπνήσει..και το μόνο που κάνει είναι να σε βλέπει που κοιμάσε..του φτάνει μόνο αυτό..μετά ξαναγυρίζει πάλι πίσω σε εμένα ....τώρα πια έχουν σφραγίσει τα βλέφαρά μου και κοιμάμαι και εγώ..
Ίσως δεν μου έχεις δείξει αρκετό ενδιαφέρον..ίσως δεν με έχεις προσελκύσει αρκετά..μπορεί και να μην με έχεις κάνει να αιστανθώ μοναδική...απλά να ξέρεις...
μπορώ να γίνω δική σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου