Παρασκευή 1 Ιουνίου 2012

Dear Diary...

Dear Diary,
 Today was the worse day of my life...
Today was the day of my emparasment..
  Today was the day of my failure...
μετάφραση....NEVER AGAIN!
Ξέρετε τι έπαθα?(Μερικοί από εσάς ξέρουν αλλά για τους ανίδεους....)
  Μου μηδένισαν την κόλλα σήμερα...ναι βασικά δεν την μηδένισαν πήρα μονάδα αν αυτό μετράει για κάτι..
what has just happend?
 Καθόμουν στην καρέκλα και είχα τελειώσει...την στιγμή που πάω α σηκωθώ και να δώσω την κόλλα μου ακούω έναν ψίθυρο
         "Ψιτ help"
 Έτσι ξαναέκατσα κάτω...Και από εκεί άρχισαν όλα...
  Με έπιασαν να τοn βοηθάω (ένας υπερβολικά στριμμένος καθηγητής) και μου μηδένισαν την κόλλα...
why?
  "Είσαι πολύ καλή μαθήτρια και πρέπει οι άλλοι να παραδειγματιστούν από εσένα και επίσης να παραδειγματιστείς εσύ από αυτό και να μην κάνεις το ίδιο λάθος ξανά" τα λόγια της καθηγήτριας...
Δεν με πείραξαν οι βαθμοί ούτε η εικόνα απλά απογοητεύτηκα...
  Τι να τους κάνεις τους βαθμούς σε ένα μάθημα? ούτε κινδηνεύω να μείνω ούτε τίποτα..αυτοί που με ξέρουν έχουν σχηματήσει είδη μία εικόνα για μένα..δεν περιμένουν μία άτυχη στιγμή γαι να πιαστούν από αυτήν...
  Και σε ρωτώ ημερολόγιο..
Την πλήγωσα?
  Νιώθω μόνο ότι απογοήτευσα τους γονείς μου..τους ανθρώπους που μου χάρισαν τα πάντα
 Που με μεγάλωσαν χωρίς στερήσεις..
  Που με αγαπούσαν με όλη τους την δύναμη..
Που με βοήθησαν στις άτυχες στιγμές...
 Που με βοήθησαν να ανασηκωθώ στα δύσκολα..
 Και σε ρωτώ ημερολόγιο...
Τους απογοήτευσα?
 Είναι πολλές οι φορές που πιστεύω ότι δεν τους αξίζει...Δεν τους αξίζει να πληγώνονται για κάτι που δεν επιλέγουν..για κάτι που δεν φταίνε...
 Είναι πολλές οι φορές που θέλω να με τιμωρήσουν για κάτι "κακό" που έκανα και εκείνοι δεν το κάνουν...και μου την σπάει που δεν το κάνουν...
Απλά με αντιμετωπίζουν με ένα χαμόγελο...Όμως εγώ βλέπω τα μάτια τους..αυτά τα μάτια που είναι συννεφιασμένα...αυτά τα μάτια που μου μαρτυρούν την κατάσταση της ψυχής τους...

                                                                                                                                        Dear Diary,
                                                                                                       Today was the worse day of my life...

Today was the day of my emparasment..
  Today was the day of my failure...
                          

8 σχόλια:

  1. Μαράκι μου, ήταν απλά μια άτυχη στιγμή και όπως είπες όσοι σε ξέρουν δεν θα αλλάξει οι άποψη που έχουν σχηματίσει τόσο καιρό από μια και μόνο στιγμή... αυτό που έχω να σου πω (εκτός απ'το ότι συμβαίνει ΣΕ ΟΛΟΥΣ) είναι ότι αυτό πρέπει να σου γινει μάθημα και να μην ρισκάρεις την προσοπική σου επιτυχία για να βοηθάς άλλους... δεν λέω να μην βοηθάς. να βοηθάς, όμως μόνο όταν μπορείς και μόνο όσους ξέρεις ότι θα σε βοηθούσαν κιεκείνοι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ναι απλα αμα το παρατηρησεις ο κοσμος τωρα κοιταει το συμφερον του δεν περιμενω απο κανεναν τιποτα τωρα πια απλα ειναι καποιες ανθρωπινες αδυναμιες που εγω πηγα και επεσα μεσα σε μια απο αυτεσ...τι να κανω ευτυχως που εχω και εσα να με στυριζεται αλιως....



    <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. χαχα εντα3η ομορφια!8α το εχω στο νου μου!παντα και παντου!(νουνου!χαχα!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μην στεναχωριέσαι μαρικάκι μ<3
    Ό,τι έγινε έγινε. Δεν μπορείς να το αλλάξεις και ξέρεις κιόλας για το τι γνώμη έχουν για εσένα οι καθηγητές :)
    Όσο αναφορά την απογοήτευση, λογικό δεν είναι;
    Απλά το πάθημα να σου γίνει μάθημα.
    Δε θυμάσαι κι εμένα?! :P
    Βρε παιδάκι μου όμως, βλέπεις ότι έχουμε τον Καρπαθάκη επιτηρητή κι εσύ κάνεις τέτοια επιλογή;
    Never!:P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. χαχα ναι δεν ειχα και εσενα τσιτσακι μου απο διπλα να με συμβουλευεις!χαχαχα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα φας ξυλοοο αμα σε δω!
      Αμαν πια, δεν με λενε ετσι, εγω φταιω που ηθελα να σου φτιαξω το κεφι χαζη -.-

      Διαγραφή
  6. χαχαχα πάντα μου φτιάχνεις το κέφι ακόμα και αν μου τσατίζεσαι!!!σ'αγαπώ χαζό μικρό τσιτσέκ μου και απλά μου αρέσει να σε πειράζω!!!(λίγο!)



    <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή