Πληγή

  Έχω ένα μεγάλο κακό...Κάνω πολύ εύκολα όνειρα...ελπίδες...και μετά πληγώνομαι... συνέχεια.. παντοτινά...
  Είναι ειρωνικό..Να το κάνω αυτό συνέχεια και συνέχεια να πληγώνομαι...και δεν σταματάω...δεν σταματάω να ελπίζω και να κάνω όνειρα..
  Είναι ανώφελο...Δεν πετυχαίνω τίποτα..απλά η ψυχή μου τυρανιέται ανώφελα..βγαίνω εκτός προγράμματος..nock out....
 Και μετά χαραμίζω..δάκρυα...ελπίδες..χαμόγελα..δεν είναι δίκαιο..
   Ποιοι είναι αυτοί που το κάνουν αυτό?γιατί έρχονται και μου ταράζουν την ζωή σαν να είναι κάτι απλό και κάτι ασήμαντο?αλλά ξεχνάνε μία μικρή λεπτομέρια εδώ μιλάμε για εμένα!!για την ΖΩΗ ΜΟΥ..δεν μπορείς να το κάνεις αυτό!
     Να έρχεσαι να διαταράσεις την ψυχραιμία μου και την ηρεμία μου και να με γεμίζεις αμφιβολίες και αν..αν..αν...
 Δεν μπορείς να το κάνεις αυτό..είναι άδικο..γιατί μου πέρνεις τα δάκρυα?γιατί με αναστατώνεις?γιατί μπήκες στην ζωή μου? γιατί δεν με βοηθάς?
   Υπάρχουν όντως μικροί πρίγκιπες όπως λέει και ο φίλος μας ο Πάνος?εγώ γιατί δεν βρίσκω κανέναν?Και γιατί εγώ πληγώνομαι συνέχεια?
     Και βλέπετε καταλήγω μόνη μου με σκέψεις...γιατί να πρέπει να πληγώνομαι εγώ συνέχεια και όχι οι άλλοι?γιατί να μου το κάνει εμένα αυτό?
   Πώς μπορείς και το κάνεις αυτό?Να υπόσχεσαι και να χαμογελάς?Πώς μπορείς?Πώς μπορείς να με κοιτάς ακόμα στα μάτια ενώ ξέρεις το κακό που μου κάνεις?
  Γιατί βασικά?Γιατί να με νοιάζεις τόσο?Γιατί σου δίνω σημασία?Γιατί να πληγώνομαι από εσένα?Εσένα που κανονικά μου είσαι ξένος...
Εσένα που κανονικά έπρεπε να σε ξεπεράσω και να μην σου δώσω σημασία..Εσένα που έπρεπε να καταλάβω πως δεν είμαι για σένα...ψάχνεις κάτι διαφορετικό?γιατί το έκανες τότε αυτό σε εμένα?Δεν έπρεπε..Δεν ήταν σωστό να φτιάξω όνειρα..γιατί μου τα διάλυσες..γιατί σταμάτησα να ελπίζω σε εσένα..με μία σου λέξη τα κατάστρεψες όλα!!Όχι ότι σε νοιάζει βέβαια..τόσες άλλες θα βρείς...
  Δεν υπάρχει λύτρωση..Δεν θα ξεφύγω από την τρύπα που με έχεις βάλει...πως θα φύγω από τον λαβίρυνθο χωρίς κουβάρι?
 Και μετά προσπαθώ να χαμογελάω..να σε κοιτάω και να γελάω σαν να μην συμβαίνει τίποτα..ενώ στην πραγματικότητα πέταξες μία πέτρα στην τωρινή σπασμένη γυάλινη καρδιά μου.
 Δεν θα σε ξαναπιστέψω ποτέ...μ'ακούς?


                                                                                     Ποτέ...........