Πως μπορεί ένας άνθρωπος να σου δημιουργεί τόσες χιλιάδες συναισθήματα...Πώς μπορεί εκείνος να σε αγγαλιάζει και να νιώθεις λες και σε αγγαλιάζει όλο το σύμπαν λες και ζεις ένα όνειρο που ποτέ δεν θέλεις να τελειώσει ..
Με ένα απλό βλέμα ,μια αγγαλιά ,ένα χάδι, ένα φιλί σε κάνει να βρίσκεσαι σε τόπους ξένους.. μαγικούς..Σε κάνει να σκέφτεσαι πώς γίνεται τόση ομορφιά να κρύβεται στα δυο σου χέρια ..Πως γίνεται να εμφανίζονται αστέρια κάθε φορά που σε φιλάει .. Πως γίνεται κάθε φορά που σε γυρίζει σπίτι να νιώθεις ότι κάτι λύπει και να προσπαθείς με νύχια και με δοντια να κρατηθείς απο το τελευταίο σας φιλί..
Με ένα απλό βλέμα ,μια αγγαλιά ,ένα χάδι, ένα φιλί σε κάνει να βρίσκεσαι σε τόπους ξένους.. μαγικούς..Σε κάνει να σκέφτεσαι πώς γίνεται τόση ομορφιά να κρύβεται στα δυο σου χέρια ..Πως γίνεται να εμφανίζονται αστέρια κάθε φορά που σε φιλάει .. Πως γίνεται κάθε φορά που σε γυρίζει σπίτι να νιώθεις ότι κάτι λύπει και να προσπαθείς με νύχια και με δοντια να κρατηθείς απο το τελευταίο σας φιλί..
Έτσι για να έχεις κάτι δικό του και για να μπορέσεις να κοιμηθείς γλυκά το βράδυ .. Να ετοιμάζεσαι τόσες ώρες ατελείωτες για να τον δεις μόνο για 5 λεπτά.. να βγεις στο μπαλκόνι και απλα να του φωνάξεις Σ'αγαπώ ..
Και τέτοια απλά μικρά πραγματάκια με ένα μαγικό τρόπο να σου αλάξουν τον κόσμο σου ..Έναν κόσμο που πλέον δε είναι μόνο δικός σου αλλά δικός ΣΑΣ Κάθε φορά που με γυρίζει σπίτι υποφέρω προσπαθώ να σκέφτομαι κάτι δικό μας για να μπορέσω να αναπνέω ...
Κάθε μέρα ανυπομωνώ πάνω απο το τηλέφωνο να βρω τα σωστά λόγια να του πώ και τις σωστές απαντήσεις να του δώσω.. Πλέον δεν υπάρχει το ΕΓΩ υπάρχει το ΕΜΕΙΣ .. Πλέον ο κόσμος μου δεν είναι δικός μου αλλα δικός ΜΑΣ .. Και αυτό είναι η αγάπη.. Ανατριχίλα που κατακλύει όλο σου το κορμί .. Πόνος που χαιδεύει μέχρι και τα δάχτυλα των ποδιών σου .. Ένας πόνος γλυκός που τον αντέχεις ..
Και τέτοια απλά μικρά πραγματάκια με ένα μαγικό τρόπο να σου αλάξουν τον κόσμο σου ..Έναν κόσμο που πλέον δε είναι μόνο δικός σου αλλά δικός ΣΑΣ Κάθε φορά που με γυρίζει σπίτι υποφέρω προσπαθώ να σκέφτομαι κάτι δικό μας για να μπορέσω να αναπνέω ...
Κάθε μέρα ανυπομωνώ πάνω απο το τηλέφωνο να βρω τα σωστά λόγια να του πώ και τις σωστές απαντήσεις να του δώσω.. Πλέον δεν υπάρχει το ΕΓΩ υπάρχει το ΕΜΕΙΣ .. Πλέον ο κόσμος μου δεν είναι δικός μου αλλα δικός ΜΑΣ .. Και αυτό είναι η αγάπη.. Ανατριχίλα που κατακλύει όλο σου το κορμί .. Πόνος που χαιδεύει μέχρι και τα δάχτυλα των ποδιών σου .. Ένας πόνος γλυκός που τον αντέχεις ..
Μην φύγεις ποτέ .. Μπορεί να μην το ξέρεις αλλά άμα φύγεις θα είναι σαν να χάνω τον κόσμο μου απο τα χέρια ... Σάν να χάνω την Ιθάκη που τόσο καιρό έψαχνα... Οπότε αν φύγεις θα καταρεύσω .. Θα μείνω μισή και πάντοτε θα ψάχνω κάτι να με ολοκληρώνει ... Όμως αυτό το κάτι είναι μόνο ένα άτομο.. ΕΣΥ .. μία λέξη με τόσες σημασίες ...
Λ* <3
Λ* <3